کارشناس علوم آزمایشگاهی در صنعت مراقبتهای بهداشتی وظیفه تجزیه و تحلیل نمونههای بیولوژیکی را در یک محیط آزمایشگاهی دارد. این متخصصان با ارزیابی نمونهها برای بیماریها یا مشکلات دیگر میتوانند بر تشخیص و روند درمانی بیماران تأثیر بگذارند. افراد مشغول در شغل علوم آزمایشگاهی مایعات بدن، بافت و سایر مواد را جمع آوری و تجزیه و تحلیل میکنند تا یافتههای طبیعی یا غیر طبیعی را ارائه دهند. برای شناسایی نتایج از تجهیزات و ابزارهای پیچیده استفاده خواهند کرد. تبدیل شدن به کارشناس علوم آزمایشگاهی به ترکیبی از دانش و علاقه نیاز دارد.
کارشناس علوم آزمایشگاهی برای ارزیابی وجود یا عدم وجود بیماریها آزمایشهایی را روی نمونه بیماران انجام میدهد. آنها نقش مهمی در فرآیند تشخیص و درمان بیماران در بیمارستانها یا محیطهای سرپایی دارند و به پزشکان اجازه میدهند تا برای تشخیص دقیقتر و درمان مؤثرتر، علت بیماری را شناسایی کنند. متخصص علوم آزمایشگاهی پس از تجزیه و تحلیل نمونه ممکن است گزارشی تهیه کند تا به پزشکان و سایر مراقبان کمک کند تا از سلامت بیمار مطلع شوند. کارشناسان علوم آزمایشگاهی اغلب از محافظ چشم، دستکش و سایر وسایل برای جلوگیری از گسترش عفونت و محافظت از خود در برابر نمونههای آلوده، محلولها و غیره استفاده میکنند. با استعدادیابی میتوانید درک بهتر از تواناییهای خود برای ورود به شغل علوم آزمایشگاهی داشته باشید.
وظایف روزانه کارشناسان علوم آزمایشگاهی عبارتند از:
هنگام کار در یک محیط آزمایشگاهی، داشتن دقت برای به دست آوردن نتایج دقیق ضروری است. این موضوع هنگام انجام آزمایشها روی بیماران اهمیت بیشتری پیدا میکند، زیرا نتایج اشتباه میتوانند مشکلات بزرگتری ایجاد کنند. توجه بالا به جزئیات به یک کارشناس علوم آزمایشگاهی اجازه میدهد تا با انتخاب تجهیزات مناسب و استفاده صحیح از آنها، اشتباهات را به حداقل برساند. در ادامه به مهارتهای کارشناس علوم آزمایشگاهی اشاره میکنیم:
تمایل به پرسیدن سوالات و یادگیری چیزهای جدید برای موفقیت به عنوان یک کارشناس علوم آزمایشگاهی مهم است. طبیعت کنجکاو نه تنها به یک کارشناس علوم آزمایشگاهی اجازه میدهد تا در آزمایشگاه عملکرد خوبی داشته باشد، بلکه به یادگیری و بهبود از طریق مطالعه در خارج از آزمایشگاه نیز کمک میکند. این موضوع به این متخصصان اجازه میدهد تا در مورد کار خود سؤال بپرسند و از مهارتها و آموزشهای خود برای جستجوی پاسخ استفاده کنند.
هر بیمار که برای درمان به بیمارستان یا سایر مراکز درمانی مراجعه میکند در جستجوی راه حل برای مشکل خود است. مهارتهای حل مسئله به یک کارشناس علوم آزمایشگاهی کمک میکند میدهند تا حد امکان اطلاعات مفیدی را برای پزشکانی که بیمار را درمان میکنند ارائه دهد. در صورت بروز هرگونه مشکل در مورد تجهیزات یا رویههای آزمایشگاهی، این کارشناسان نیز میتوانند از مهارتهای حل مسئله برای یافتن راه حلهای مناسب استفاده کنند.
یک متخصص علوم آزمایشگاهی مسئول شناسایی علل بالقوه علائم بیمار است. این کارشناسان علل احتمالی را بررسی میکنند و آزمایشاتی را برای تأیید یا رد گزینهها انجام میدهند. این موضوع به پزشکان اجازه میدهد تا براساس نتایج آزمایشگاهی دقیق بتوانند تشخیص درست دهند و یک برنامه درمانی مناسب ایجاد کنند.
در یک محیط آزمایشگاهی اغلب تستها به زمان کافی برای رسیدن به نتایج مورد نیاز احتیاج خواهد داشت. استفاده مؤثر از زمان کار برای انجام مهمترین آزمایشها برای همه بیماران، مهارتی حیاتی برای یک کارشناس علوم آزمایشگاهی است. برخی از تستها ممکن است ضربالاجلهای خاصی نیز داشته باشند که نیاز به مهارت مدیریت زمان را ضروری میکند.
یک کارشناس علوم آزمایشگاهی اغلب با متخصصان و کارکنان دیگر برای ارائه درمان و تشخیص بیماریها کار میکند. آنها علاوه بر همکاری با سایر کارشناسان در آزمایشگاه باید با پزشکان و پرستاران نیز برای کمک به درمان کار کنند. این موضوع میتواند به مهارتهای بین فردی و همکاری برای تقسیم کار نیاز داشته باشد.
برای تحصیل در رشته علوم آزمایشگاهی باید در کنکور گروه تجربی شرکت کرد. این رشته در ایران از کارشناسی تا دکتری را شامل میشود. با اخذ مدرک دکتری میتوان به عنوان متخصص علوم آزمایشگاهی مشغول به کار شد و حتی برای تاسیس آزمایشگاه نیز اقدام کرد. دوره کاردانی دو ساله علوم ازمایشگاهی نیز ارائه میشود که در نهایت منجر به شغل تکنسین یا دستیار علوم آزمایشگاهی میشود. با مشاوره و منتورینگ میتوانید از آینده تحصیلی و شغلی خود در رشته علوم آزمایشگاهی اطلاعات بیشتری به دست آورید.
ویژگیهای شخصیتی که اغلب برای یک متخصص علوم آزمایشگاهی مناسب هستند، شامل افرادی با تفکر تحلیلی، کنجکاوی، مهارت حرکتی، جزئی نگر، صبر و استقامت، دلسوزی و همدلی و سایر موارد است. کارشناسان علوم آزمایشگاهی ممکن است زمانی زیادی را ایستاده یا نشسته کار کنند و باید مهارت حرکتی، دقت بالا و صبر زیادی در کار خود نشان دهند. افراد مناسب شغل علوم آزمایشگاهی باید دلسوز باشند، زیرا نتایج کار آنها در تشخیص و درمان مشکلات بیماران تاثیر بالایی دارد. افراد عجول که قدرت تحلیلی و تحقیقانی بالایی ندارند برای این شغل مناسب نخواهند بود.
یک متخصص علوم آزمایشگاهی اکثر ساعات کاری خود را در یک آزمایشگاه میگذراند. او میتواند در بیمارستانها، کلینیکها و آزمایشگاههای تحقیقاتی کار کند. همچنین این امکان را دارد در صنایع بیوتکنولوژی یا داروسازی مشغول به کار شود. در طول یک روز متوسط، یک کارشناس علوم آزمایشگاهی ممکن است در حالی که ایستاده و در حال حرکت است، کارهای عملی مختلفی را انجام دهد. از آنجایی که برخی از آزمایشگاهها همیشه باز میمانند، این کارشناسان ممکن است ساعتهای نامنظمی از جمله شبها و تعطیلات آخر هفته را کار کنند.
رشد و امنیت شغلی برای کارشناس علوم آزمایشگاهی بالاست. بر اساس گزارش اداره آمار کار، در حال حاضر کمبود متخصصان علوم آزمایشگاهی در بسیاری از نقاط دنیا وجود دارد که تضمین کننده فرصتهای شغلی فراوان و حقوق بالا خواهد بود. با افزایش حجم تستهای آزمایشگاهی به دلیل رشد جمعیت و توسعه انواع آزمایشات جدید، انتظار میرود فرصتهای شغلی این حوزه افزایش یابند. میانگین حقوق برای یک کارشناس علومی آزمایشگاهی در آمریکا 55037 دلار در سال است. این عدد میتواند بر اساس سطح تجربه، موقعیت جغرافیایی و محیطی که در آن کار میکند متفاوت باشد. استعدادیابی شغلی راهی برای درک بهتر از تواناییهای خود و تطبیق آنها با شرایط بازار کار است.
کارشناس علوم آزمایشگاهی یک متخصص حوزه مراقبتهای بهداشتی است که تستهای آزمایشگاهی مختلفی را برای کمک به تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماریها انجام میدهد.
کارشناس علوم آزمایشگاهی میتواند تستهایی را در زمینههایی مانند هماتولوژی، شیمی بالینی، میکروبیولوژی، ایمونولوژی و بانک خون انجام دهد. این شامل تجزیه و تحلیل سلولهای خونی، شناسایی میکروارگانیسمها و آزمایش اجزای شیمیایی مختلف خون است.
کارشناس علوم آزمایشگاهی مستقیماً با بیماران در تماس نیستند. در عوض، آنها بر تجزیه و تحلیل نمونهها و تولید نتایج دقیق در محیطهای آزمایشگاهی تمرکز دارند. این کارشناسان نتایج آزمایشگاهی را به پزشکان ارائه میدهند.