همانطور که جهان به طور فزایندهای به اهمیت مسائل مربوط به سلامت روان پی میبرد، شغل روانپزشک بیش از همیشه مهم جلوه میکند. روانپزشک متخصصی است که بر تشخیص، درمان و پیشگیری از پیشگیری از اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری تمرکز دارد. مردم به دلایل زیادی از جمله حمله پانیک، توهمات ترسناک، افکار خودکشی، یا شنیدن صداهای خاص به سراغ روانپزشک میروند. همچنین ممکن است به دلیل مشکلات طولانی مدت مانند احساس غم و اندوه، ناامیدی یا اضطراب به دنبال درمان تخصصی باشند. وجود روانپزشکان برای داشتن یک جامعه سالم از نظر روانی ضروری است.
طبق گزارش انجمن روانپزشکی آمریکا، اکثر روانپزشکان به طور متوسط 48 ساعت در هفته یا بیشتر کار میکنند. تقریباً 60 درصد از زمان آنها صرف صحبت با بیمارانی میشود که طیف وسیعی از علائم ناراحت کننده مانند اضطراب، افسردگی، افکار خودکشی، توهم، اختلالات خواب یا زوال عقل را نشان میدهند.
روانپزشکان باید بتوانند آرامش خود را در موقعیتهای پر استرس حفظ کنند. آنها ممکن است با بیماران روانی با سابقه خشونت روبرو شوند که به دستور دادگاه تحت ارزیابی روانشناختی قرار میگیرند. اگر روانپزشک بیش از حد کار کند و از گوش دادن به مشکلات بیماران خسته شود، استرس و فرسودگی شغلی ممکن است رخ دهد.
شغل روانپزشک به دانش عمیق و مهارتهای ضروری نیاز دارد. دانش آموزان و دانشجویان با استعدادیابی تحصیلی میتوانند تواناییهای خود را در این شغل مورد ارزیابی کنند. سختی دوران تحصیل برای پزشک شدن و سپس حضور در بازار کار با انواع و اقسام افراد با مشکلات روانی مختلف میتواند مسئولیت و تعهد بالایی را نیاز داشته باشد.
ماهیت کار روانپزشک شامل ارزیابی، تشخیص و درمان بیماریهای عاطفی، رفتاری و روانی است. روانپزشک طیف وسیعی از آزمایشهای فیزیکی یا روان شناختی را تجویز میکند. روانپزشکان به لطف این تستها میتوانند مسائل مربوط به سلامت روان را تشخیص دهند تا در نهایت یک برنامه درمانی مناسب ارائه دهند. به طور کلی، وظایف روانپزشک عبارتند از:
در وهله اول باید چیزی در حدود 12 سال درس بخوانید تا بتوانید مدرک روانپزشکی بگیرید و بتوانید مطب شخصی دایر کنید. شغل روانپزشک سختی های خود را دارد و باید مهارتهای ضروری را برای آن کسب کنید. مهارتهای ارتباطی، انعطاف پذیری عاطفی، تواناییهای تحلیلی و خلق و خوی آرام از ویژگیهای ضروری روانپزشک هستند. با مشاوره و منتورینگ شناخت بیشتری از تواناییهای خود برای ورود به شغل روانپزشک داشته باشید.
روانپزشکان علاوه بر داشتن درک عمیق از روانشناسی و مدلهای متعدد بیماری روانی، باید مهارتهای نرم ضروری را نیز برای موفقیت در این حرفه داشته باشند. در ادامه به مهمترین مهارتهای نرم شغل روانپزشک اشاره میکنیم:
ابتدا باید وارد رشته علوم تجربی شوید، سپس در کنکور شرکت کنید. با گرفتن رتبه خوب میتوانید مدرک پزشکی عمومی که 8 سال است را بگیرید. بعد از آن میتوانید برای دریافت تخصص روانپزشکی اقدام کنید. درنهایت، به 12 سال تحصیل نیاز دارید تا بتوانید صلاحیت لازم برای کار به عنوان روانپزشک به دست آورید. برخی از روانپزشکان روی یک حوزه خاص تمرکز میکنند که عبارتند از:
براساس تست دیسک باید گفت روانپزشکان در دسته شخصیتهای CS قرار میگیرد. روانپزشکان با ویژگیهای ثبات (S) ممکن است برای ایجاد یک محیط درمانی آرام و حمایت کننده مناسب باشند. آنها ممکن است شنوندگان صبوری باشند و بتوانند با بیماران خود همدردی کنند و حمایت عاطفی مناسبی ارائه دهند. روانپزشکان با ویژگیهای وظیفه شناسی ممکن است در ارزیابیهای تشخیصی و برنامه ریزی درمانی خود دقیق باشند. آنها ممکن است از شیوههای مبتنی بر شواهد پیروی کنند. توجه آنها به جزئیات میتواند به ارزیابی دقیق کمک کند.
تست هوش چندگانه گاردنر روانپزشکان را افرادی با هوش منطقی-ریاضی، تصویری-فضایی و هوش بین فردی نشان میدهد. روانپزشکان با هوش منطقی-ریاضی قوی ممکن است در تفکر تحلیلی، حل مسئله و تصمیم گیری مبتنی بر شواهد در عمل خود برتر باشند. هوش تصویری-فضایی در روانپزشکی ممکن است شامل توانایی تجسم و درک نتایج تستها باشد. هوش بین فردی در شغل روانپزشک برای ایجاد روابط درمانی، درک احساسات بیماران و تسهیل جلسات گروه درمانی بسیار مهم است.
روانپزشکان در محیطهای مختلفی مانند کلینیکهای سرپایی، اورژانسها، بیمارستانها، خانههای سالمندان، مراکز مشاوره و مطب شخصی کار میکنند. محیط کار آنها اغلب میتواند به خصوص در شرایط فوری و بحرانی پرفشار باشد. بسیاری از روانپزشکان در صورت بروز یک اورژانس وخیم بیمار یا حادثه بزرگ در مرکز کاری خود، مسئولیتهای آماده به کار را به صورت چرخشی انجام میدهند.
روانپزشکان همچنین در تحقیقات، ارائه مشاوره در زمینههای حقوقی و تدریس در دانشگاه مشارکت دارند. با استعدادیابی شغلی میتوانید در مورد تواناییهای خود و شرایط بازار کار روانپزشکی اطلاعات زیادی به دست آورید. به طور کلی، روانپزشکان در موقعیتهای شغلی زیر کار میکنند:
درآمد و حقوق روانپزشکان میتواند بر اساس عوامل مختلفی از جمله محل سکونت، سطح تجربه، تحصیلات و نوع شغل یا محل کار متفاوت باشد. روانپزشکان با تجربه بیشتر معمولاً دستمزد بیشتری دریافت میکنند. روانپزشکی که مطب خصوصی خود را تأسیس میکند، ممکن است پتانسیل کسب درآمد بالاتری داشته باشد. در صورت، درآمد روانپزشکان بالاست و دانش آموختگان این رشته تحصیلی میتوانند علاوه برای دریافت ویزیت از بیماران، برای هر نوع درمان دیگری از بیماران دستمزد دریافت کنند.
اگر میخواهید به عنوان روانپزشک در خارج از کشور کار کنید، توصیه میشود درباره کشورهای مورد علاقه تحقیق کنید، سیستمهای مراقبت بهداشتی آنها را بشناسید و در مورد شرایط لازم برای مهاجرت اطلاعات خود را افزایش دهید. کشورهایی مانند کانادا، استرالیا، آلمان و بسیاری مناطق دیگری دنیا از روانپزشکان برای مهاجرت استقبال میکنند. بازار کار و تقاضا برای متخصصان در این بخش بسیار خوب است.
با افزایش تقاضا برای مراقبت از سلامت روان، روانپزشکان برای کار در محیطهای مختلف مورد نیاز هستند. طبق آمار اداره آمار کار ایالات متحده، پیش بینی میشود که استخدام روانپزشکان از سال 2021 تا 2031 به میزان 9 درصد رشد کند که به طور قابل توجهی بیشتر از سایر متخصصان پزشکی است؛ بنابراین تقاضا برای متخصصان در این حوزه رو به افزایش است. صنایعی که بالاترین سطح استخدام روانپزشک را دارند عبارتند از:
روانپزشک یک پزشک دارای مجوز است که در درمان افرادی که نگرانیهای مربوط به سلامت روان دارند تخصص دارد. هدف اصلی شغل روانپزشک ارزیابی این است آیا بیمار سلامت روان دارد یا خیر و اگر چنین است، درمان و سطح مراقبتی که لازم است را توصیه میکند. روانپزشکان در جوامع امروزی تقاضای بالایی دارند و دستمزدی که دریافت میکنند نیز بالاست. برای اینکه بدانید استعداد شغل روانپزشکان را دارید، این امکان را دارید با مشاوران ما در سیناتلنت تماس بگیرید تا مشاوره تخصصی دریافت کنید.
به طور معمول، روانپزشکان نیاز به تکمیل مدرک پزشکی دارند و به دنبال آن باید دوره تخصصی در روانپزشکی را ادامه دهند.
تقاضا برای روانپزشک تحت تأثیر عواملی مانند نیازهای بهداشت روانی جمعیت، سیاستهای مراقبتهای بهداشتی و شناخت کلی مسائل مربوط به سلامت روان است. هم اکنون تقاضای فزایندهای برای خدمات بهداشت روان وجود دارد.
چالشهای روانپزشکی میتواند شامل آسیبهای عاطفی کار با بیماران مبتلا به مشکلات سلامت روان، برنامه ریزی پیچیده درمانی و پرداختن به مسائل مرتبط با سلامت روان باشد.